سرودملی

پَرَن ۹۴-۹۵

[۰:۰۶] آفاق، پشت سر
آسمان، در نظر
روشنای صبح پیش روی او
ابر تار در گذر

 [۰:۱۸] صد ستاره روییده
هفت نور گرم تابیده
در سکوت سرد گردون
نام پرن پیچیده.

[۰:۳۱] رویایی روشن در دستش پرن
اعجاز فریاد بی سخن

[۰:۵۵] ستاره های این تبار
هرکجای این دیار
در میان این موج خاطرات،
دیروز آید به یاد

[۱:۰۷] که گامی محکم بر می دارد
 نور از هرگامش می بارد
جانش در ظلمت می سوزد
شهری نو را می افروزد

[۱:۲۰] هر قدر از شب می پیماید
بر سوسویش می افزاید
با تورش می چیند ماه را
از حوض آبی فردا

[۱:۵۰.۵] هفت ستاره جاودان
[۱:۵۶] می درخشد در میان این کهکشان

 [۲:۰۳] تا ابد در این دیار
 [۲:۰۸] نمی گیرد رنگی از غروب قلبمان

 [۲:۱۸] این است نیروی شگفت ِ دستانی که به هم پیوسته است.

× این لینک ِ سرودملیه. : )